Chemia nieorganiczna
- 21-12-2019
- chemicznaolimpiada
Serdecznie zapraszam Was na opracowanie kobaltu. Pojawił się nowy fragment w tego typu notatkach – dodatek laboratoryjny, bo przecież równoległe powinniście się teraz uczyć do części laboratoryjnej (którą na pewno kochają zawodnicy startujący rok temu). Dodałem również zastosowanie w syntezie/chemii organicznej, specjalnie dla osób, które za samą nieorganiczną nie przepadają. Ale ta część znajduje się na końcu, więc trzeba na nią zasłużyć!
Co, kobalt – ciekawy pierwiastek, moim zdaniem dobrze nadający się na II etap. Jego pojawienie byłoby z pewnością miłą odmianą.
- stopnie utlenienia : II ( najczęstszy) , III (na drugim miejscu) oraz (I , IV – rzadko).
- Patrz : [Dodatkowy komentarz 1]
- charakterystyczne wykorzystanie : Będzie miał zastosowanie w elektronice, występuje w bateriach i ważne! w onkologii jako tzw. bomba kobaltowa. Sam kobalt jest dla człowieka mikroelementem , jest także składnikiem kobalaminy (witaminy B12).
- ogólna charakterystyka : biały/srebrzysty metal, ciągliwy, kowalny, ferromagnetyczny (ważne!). Kobalt charakteryzuje się dużą temperaturą Curie (jest to temperatura, w której zanikają właściwości ferromagnetyczne).
- reakcja z tlenem, halogenkami, wodorem, azotem :
- kobalt nie reaguje z tlenem w normalnych warunkach, dopiero po ogrzaniu tworzy [reakcja 1] mieszany tlenek \(Co_{3}O_{4} \) , który może być zapisany analogicznie jak to robiliśmy w przypadku żelaza: \(CoO \cdot Co_{2}O_{3} \) . Uwaga – odpowiednio rozdrobniony kobalt wykazuje nawet właściwości piroforyczne (czyli samoistne zapalenie się podczas kontaktu z tlenem obecnym w powietrzu!).
- [reakcja 1] : \(3Co + 2O_{2} \xrightarrow{T} Co_{3}O_{4} \)
- z chlorowcami sprawa jest nieco trudniejsza do zapamiętania : połączenie kobaltu oraz chloru, bromu, jodu daje halogenki na drugim stopniu utlenienia (czyli najbardziej powszechnym dla kobaltu), natomiast reakcja z fluorem przełamuje ten schemat, tworząc sól kobaltu (III). Ma to jednak sens, jeśli przypomnimy sobie, jak mocnym utleniaczem jest przecież fluor.
- [reakcja 2] : \(Co + X_{2} \rightarrow CoX_{2} \) , gdzie \(X = Cl \ , \ Br \ , \ I \)
- [reakcja 3] : \(2Co + 3F_{2} \rightarrow 2CoF_{3} \)
- fluorek kobaltu (II) można otrzymać w wyniku reakcji bezwodnego chlorku kobaltu w kwasem fluorowodorowym w warunkach zwiększonej temperatury :
- [reakcja 4] : \(CoCl_{2} + 2HF \xrightarrow{T} CoF_{2} + 2HCl \)
- kobalt nie reaguje z wodorem ani azotem (nawet w wysokich temperaturach).
- kobalt nie reaguje z tlenem w normalnych warunkach, dopiero po ogrzaniu tworzy [reakcja 1] mieszany tlenek \(Co_{3}O_{4} \) , który może być zapisany analogicznie jak to robiliśmy w przypadku żelaza: \(CoO \cdot Co_{2}O_{3} \) . Uwaga – odpowiednio rozdrobniony kobalt wykazuje nawet właściwości piroforyczne (czyli samoistne zapalenie się podczas kontaktu z tlenem obecnym w powietrzu!).
- reakcja z kwasem i zasadą
- z kwasem nieutleniającym \(HCl \) :
- [reakcja 5] : \(Co + 2HCl \rightarrow CoCl_{2} + H_{2} \)
- z kwasem utleniającym (używamy rozcieńczonego) \(H_{2}SO_{4} \) :
- [reakcja 6] : \(Co + H_{2}SO_{4 \ (roz)} \rightarrow CoSO_{4} + H_{2} \)
- z kwasem utleniającym (używamy stężonego) \(HNO_{3} \)
- pasywacja!
- z zasadą (wodorotlenkiem) kobalt
nie reaguje!
- z kwasem nieutleniającym \(HCl \) :
- tlenki : są dwa tlenki kobaltu, oliwkowozielony \(CoO \) oraz czarny \(Co_{3}O_{4} \) , który można otrzymać w wyniku [reakcji 1].
- \(CoO \) : tlenek kobaltu (II) najlepiej otrzymać w wyniku rozkładu termicznego (np. węglanu) bez dostępu powietrza. Można (dla chętnych) zapamiętać, że tlenek ten ma (miał, bo został już chyba wyparty przez ultramarynę) zastosowanie jako barwnik do szkła i porcelany (jako tak zwana smalta). Nietrudno o uzyskanie związków o składzie niestechiometrycznym, z niedoborem kobaltu (co od razu zmienia barwę z oliwkowozielonej na inną, na przykład szaroczarną). Ogrzewanie tlenku kobaltu skutkuje powstaniem wyższego tlenku – [reakcja 8]
- [reakcja 7] : \(CoCO_{3} \xrightarrow{T} CoO + CO_{2} \)
- [reakcja 8] : \(4CoO \xrightarrow{T} Co_{3}O_{4} + Co \)
- ogrzewanie z tlenkiem glinu daje spinelę zwaną błękitem Thenarda
- [reakcja 9] : \(CoO + Al_{2}O_{3} \xrightarrow{T} CoAl_{2}O_{4} \)
- ogrzewanie z tlenkiem cynku (z dostępem do powietrza) daje spinelę zwaną zielenią Rinmana –
- reakcja 10] : \(2CoO + ZnO + \frac{1}{2} O_{2} \xrightarrow{T} ZnCo_{2}O_{4} \)
- \(Co_{3}O_{4} \) : mieszany tlenek kobaltu (II, III) można go otrzymać w wyniku bezpośredniej syntezy z kobaltu i tlenu. W wysokich temperaturach (rzędu \(900^{\circ} C \) ) przekształca on się w tlenek kobaltu (II), zgodnie z [reakcją 11] :
- [reakcja 11] : \(2Co_{3}O_{4} \xrightarrow{T} 6CoO + O_{2} \)
- bardzo ważny jest związek \(LiCoO_{2} \) , który znajdziemy w bateriach litowo-jonowych, a można go otrzymać poprzez reakcję tlenku kobaltu z węglanem litu. Poniżej reakcja ładowania :
- [reakcja 12] : \(LiCoO_{2} + 6C_{ (grafit)} \rightarrow LiC_{6} + CoO_{2} \)
- niby istnieją doniesienia o powstaniu tlenku kobaltu (III) , czyli \(Co_{2}O_{3} \) , ale potraktowałbym to raczej jako ciekawostkę.
- \(CoO \) : tlenek kobaltu (II) najlepiej otrzymać w wyniku rozkładu termicznego (np. węglanu) bez dostępu powietrza. Można (dla chętnych) zapamiętać, że tlenek ten ma (miał, bo został już chyba wyparty przez ultramarynę) zastosowanie jako barwnik do szkła i porcelany (jako tak zwana smalta). Nietrudno o uzyskanie związków o składzie niestechiometrycznym, z niedoborem kobaltu (co od razu zmienia barwę z oliwkowozielonej na inną, na przykład szaroczarną). Ogrzewanie tlenku kobaltu skutkuje powstaniem wyższego tlenku – [reakcja 8]
- wodorotlenki – dla kobaltu wodorotlenki są dosyć trudne.
- \(Co(OH)_{2}\) : wodorotlenek kobaltu (II) : jest niebieskim osadem (czysto teoretycznie), jednak gdy pozostaje w kontakcie z roztworem kolor zmienia się na różowy. Za barwę niebieską odpowiada kompleks o LK = 4 ( \(Co(H_{2}O)_{4}^{2+} \) ) , natomiast za różową kompleks o LK = 6 ( \(Co(H_{2}O)_{6}^{2+} \) ). Barwa różowa jest tą bardziej stabilną (więc jakby ktoś pytał, jaki jest kolor tego wodorotlenku to lepiej odpowiedzieć : różowy). Wodorotlenek kobaltu na powietrzu brunatnieje, co jest spowodowane utlenianiem do wodorotlenku kobaltu (III). Oczywiście zmiana ta może zostać przyspieszona poprzez dodanie utleniacza jak np. \(H_{2}O_{2} \) – [reakcja 14] czy chloranów – [reakcja 15]
- [reakcja 13] : \(2Co(OH)_{2} + O_{2} + H_{2}O \rightarrow 2Co(OH)_{3} \)
- [reakcja 14] : \(2Co(OH)_{2} + H_{2}O_{2} \rightarrow 2Co(OH)_{3} \)
- [reakcja 15] : \(2Co(OH)_{2} + NaClO + H_{2}O \rightarrow 2Co(OH)_{3} + NaCl \)
- Uwaga – zarówno Housecroft jak i Kolditz podają, że wodorotlenek kobaltu (II) wykazuj słabe właściwości amfoteryczne, tworząc ciemnoniebieskie roztwory jonów \(Co(OH)_{4}^{2-} \)
- \(Co(OH)_{3} \) : wodorotlenek kobaltu (III) : reakcja z kwasem :
- [reakcja 16] : \(4Co(OH)_{3} + 2H_{2}SO_{4} \rightarrow 4CoSO_{4} + O_{2} + 10H_{2}O \)
- \(Co(OH)_{2}\) : wodorotlenek kobaltu (II) : jest niebieskim osadem (czysto teoretycznie), jednak gdy pozostaje w kontakcie z roztworem kolor zmienia się na różowy. Za barwę niebieską odpowiada kompleks o LK = 4 ( \(Co(H_{2}O)_{4}^{2+} \) ) , natomiast za różową kompleks o LK = 6 ( \(Co(H_{2}O)_{6}^{2+} \) ). Barwa różowa jest tą bardziej stabilną (więc jakby ktoś pytał, jaki jest kolor tego wodorotlenku to lepiej odpowiedzieć : różowy). Wodorotlenek kobaltu na powietrzu brunatnieje, co jest spowodowane utlenianiem do wodorotlenku kobaltu (III). Oczywiście zmiana ta może zostać przyspieszona poprzez dodanie utleniacza jak np. \(H_{2}O_{2} \) – [reakcja 14] czy chloranów – [reakcja 15]
- chemia kobaltu na +IIstopniu utlenienia: w roztworach, termodynamicznie trwały jest różowy jon \(Co(H_{2}O)_{4}^{6+} \) . Zapamiętaj, że związki kobaltu są sztandarowymi przykładami do nauki związków kompleksowych – patrz [Dodatkowy Komentarz 2].
- ważnym związkiem jest czarny siarczek kobaltu \(CoS\) , rozpuszczalny w kwasach, jednak jeśli trochę ,,postoi” to w wyniku przekształcenia się w mieszaninę związków \(Co_{1 – x}S \) robi się już z niego związek trudnorozpuszczalny w kwasach.
- kobalt (II) tworzy kompleksy tetraedryczne lub oktaedryczne. W roztworze kompleksy kobaltu (II) mają tendencję do przechodzenia w kompleksy kobaltu (III), jako efekt utlenienia pod wpływem tlenu obecnego w powietrzu.
- chemia kobaltu na +III stopniu utlenienia : najważniejsza rzecz do zapamiętania, to niebieski jon heksaakwakobaltu (III) : \(Co(H_{2}O)_{6}^{3+} \) , będący potężnym utleniaczem. Ligandy potrafią jednak znacznie ustabilizować jony \(Co^{III} \) i właśnie chemię kobaltu (III) powinieneś kojarzyć z bardzo bogatą chemią kompleksów!
- ważnym kompleksem jest \(Na_{3}[Co(NO_{2})_{6}] \) , który służy jako odczynnik do wykrywania potasu (patrz Dodatek Laboratoryjny).
- chemia kobaltu na +I stopniu utlenienia : kobalt na tak niskim stopniu utlenienia występuje w formie związków organometalicznych, a stabilizowany jest poprzez ligandy będące \(\pi \) -akceptorami [dalsze zagłębienie się w temat raczej wychodzi poza spektrum finału].
- przykładem związku kompleksowego, w którym występuje kobalt (I) jest \(Co[P(CH_{3})_{4}]^{+} \)
- chemia kobaltu na +IV stopniu utlenienia :rzadko spotykany. Kilka przykładów takich związków to połączenia z fluorem lub związki będące mieszanymi tlenkami.
- [reakcja 17] : \(CoCl_{2} + 2CsCl + 3F_{2} \rightarrow Cs_{2}[CoF_{6}] + 2Cl_{2} \)
- [reakcja 18] : \(Co(OH)_{2} + 2Ba(OH)_{2} + O_{2} \xrightarrow{T} Ba_{2}CoO_{4} + 4H_{2}O \)
- znane są również mieszane tlenki o strukturze \(M_{2}CoO_{3} \) , na przykład \(K_{2}CoO_{3} = K_{2}O \cdot CoO_{2} \)
- chemia kobaltu na +V stopniu utlenienia : to również bardzo egzotyczne związki. Kobalt na tym stopniu utlenienia można uzyskać także w formie mieszanego tlenku zgodnie z poniższą reakcją :
- [reakcja 19] : \(Co_{3}O_{4} + 18Na_{2}O + 7O_{2} \xrightarrow{T} 12 Na_{3}CoO_{4} \)
- zauważ, że nie od razu to widać, że powstały związek jest mieszanym tlenkiem : \(Na_{3}CoO_{4} = \Big ( Na_{6}Co_{2}O_{8} = 3Na_{2}O \cdot Co_{2}O_{5} \Big ) \)
- Chemia organiczna kobaltu
- chyba najważniejszym przykładem jest reakcja Pausona-Khanda (pojawiła się tutaj : Konkurs ,,Chemiczny Olimp”), w której stosuje się karbonylek kobaltu : \(Co_{2}(CO)_{8} \) . Jest to przykład reakcji pomiędzy alkinem, alkenem oraz tlenkiem węgla (II) będąca rodzajem cykloaddycji [2 + 2 + 1] , zatem efektem jest wytworzenie pięcioczłonowego pierścienia.
- ten sam kompleks może również służyć jako grupa zabezpieczająca alkinów (co nie ukrywajmy – jest bardzo ciekawe!)
- i również ważny proces – reakcja hydroformylowania :
- [reakcja 20] : \(\displaystyle CH_{2}=CH_{2} + CO + H_{2} \xrightarrow{Co_{2}(CO)_{8} } CH_{3}CH_{2}CHO \) , która pojawiła się w bardzo fajny sposób na jednym z II etapów (takie prawdziwe, zadanie na pomyślenie – naprawdę dobre!) : 52 edycja, II etap, Zadanie 3, część B
Dodatek laboratoryjny – kobalt :
- siarczek kobaltu : \(CoS \) – czarny osad, nierozpuszczalny w rozcieńczonych kwasach mineralnych, ale rozpuszczalny w goroącym, stężonym kwasie siarkowym oraz w kwasie solnym z dodatkiem \(H_{2}O_{2} \)
- \(Co^{2+} + S^{2-} \rightarrow CoS \downarrow \)
- \(CoS + H_{2}O_{2} + 2H^{+} \rightarrow Co^{2+} + S \downarrow + 2H_{2}O \)
- \(3 CoS + 8H^{+} + 2NO_{3}^{-} \rightarrow 3Co^{2+} + 3S \downarrow + 2NO \uparrow + 4H_{2}O \)
- wodorotlenki kobaltu : dodatek mocnej zasady powoduje powstanie najpierw niebieskiego osadu hydroksysoli, np. \(Co(OH)Cl \) czy \(Co(OH)NO_{3} \), który przechodzi w różowy osad wodorotlenku kobaltu (II), który szybko na powietrzu brunatnieje, co jest oczywiście efektem utleniania do \(Co(OH)_{3} \) , co zachodzi szczególnie szybko w obecności utleniacza jak nadtlenek wodoru. Osad ten rozpuszcza się w amoniaku – powstaje kompleks kobaltu (II), który jak już wiemy, szybko utleni się do kompleksu kobaltu (III).
- \(Co^{2+} + OH^{-} + Cl^{-} \rightarrow Co(OH)Cl \downarrow \)
- \(Co(OH)Cl + OH^{-} \rightarrow Co(OH)_{2} \downarrow + Cl^{-} \)
- \(Co(OH)_{2} + 6NH_{3} \rightarrow Co(NH_{3})_{6}^{2+} + 2OH^{-} \)
- Cała ta plejada kolorów (niebieski \(\rightarrow \) różowy \rightarrow $ brunatny) musi być Wam znana – było to na laboratorium tutaj : 56 edycja (Lab.) – II etap, pr 6 + NaOH
- różowofioletowy osad fosforanu kobaltu (II) jest rozpuszczalny w kwasach mineralnych oraz kwasie octowym, co może pomóc w odróżnieniu innych fosforanów połączonych z trójwartościowym metalem!
- \(Co_{3}(PO_{4})_{2} + 4H^{+} \rightarrow 3Co^{2+} + 2H_{2}PO_{4}^{-} \)
- niebieski kompleks tetratiocyjanokobaltanu (II) \(Co(SCN)_{4}^{2-} \) . Uwaga, kompleks ten jest niebieski dopiero po dodaniu np. alkoholu czy acetonu, a wcześniej zaobserwujemy różową barwę.
- niebieski osad : \(Co[Hg(SCN)_{4}] \)
- \(Co^{2+} + Hg(SCN)_{4}^{2-} \rightarrow Co[Hg(SCN)_{4}] \downarrow \)
- żółty osad heksanitrokobaltanu (III) potasu i sodu – jest próbą diagnostyczną na kationy potasu. Uwaga – w reakcji przeszkadzają jony amonu.
- \(2K^{+} + Na^{+} + Co(NO_{2})_{6}^{3-} \rightarrow K_{2}Na[Co(NO_{2})_{6} \downarrow \)
[Dodatkowy komentarz 1] : wraz z rosnącym wypełnieniem orbitali d w szeregu V, Cr, Mn, Fe, Co, Ni maleje tendencja elektronów d do uczestniczenia w tworzeniu związków. Stąd dla manganu czy chromu obserwujemy związki o stopniach utleniania +VII czy + VI, podczas gdy dla kobaltu takich nie obserwujemy.
[Dodatkowy komentarz 2] : jak to możliwe, że związek \(CoCl_{3} \cdot 4 NH_{3} \) ma barwę fioletową, natomiast związek \(CoCl_{3} \cdot 4 NH_{3} \) ma barwę zieloną? Przecież to te same związki! Jest to jednak nie do końca prawda, tak samo jak glukoza i fruktoza to związki posiadające ten sam wzór, a będące jednak zupełnie czymś innym. Mamy tutaj do czynienia ze stereoizomerią w obrębie związków kompleksowych. Temat ten z pewnością zasługuje na odrębny post, tutaj jedynie podam krótkie wyjaśnienie.
W rzeczywistości nasze kompleksy powinniśmy zapisać jako \([Co(NH_{3})_{4}Cl_{2}]Cl \) . Pewnie większość z Was wie, że w przypadku, gdy LK = 6 to prawdopodobnie będziemy mieć do czynienia z budową oktaedryczną. Ale czy teoretycznie nie moglibyśmy rozmieścić tych sześciu ligandów w obrębie płaskiego sześciokąta foremnego? Wówczas nasze ligandy (czerwone kropki to chlor, czarne kropki to amoniak) moglibyśmy rozmieścić na trzy różne sposoby :
Jeśli jednak nasz kompleks miałby budowę oktaedryczną, to możemy rozrysować dwa izomery (które nazywają się cis oraz trans). Biorąc pod uwagę, że nasz kompleks występuje w dwóch odmianach (o czym świadczą dwie różne barwy), możemy wnioskować na temat budowy tego kompleksu – musi to być zatem budowa oktaedryczna.
Kolejna ważna sprawa – rozważmy teraz kompleks \(CoCl_{3} \cdot 4 NH_{3} \) oraz \(CoCl_{3} \cdot 5 NH_{3} \) . Okazuje się, że gdy zaczniemy do nich dodawać azotan srebra, to w przypadku pierwszego kompleksu zużyjemy dwa razy więcej odczynnika! Dlaczego? Tutaj winowajcą jest również ,,zbyt skrótowy” zapis naszych kompleksów.
Pierwszy kompleks powinniśmy zapisać w ten sposób : \([Co(NH_{3})_{4}Cl_{2}]Cl \) , a drugi jako \([Co(NH_{3})_{5}Cl]Cl _{2} \) . Atomy chloru będące w oktaedrze wraz z kobaltem są z nim silnie związane i nie zachowują się jak zwykłe, wolne jony chlorkowe i nie reagują z jonami srebra.
- \([Co(NH_{3})_{4}Cl_{2}]Cl \rightleftharpoons [Co(NH_{3})_{4}Cl_{2}]^{+} + Cl^{-} \implies \) tylko jeden wolny atom chloru, czyli stereochemia reakcji kompleksu z azotanem srebra wynosi 1 : 1
- \([Co(NH_{3})_{5}Cl]Cl_{2} \rightleftharpoons [Co(NH_{3})_{4}Cl]^{2+} + 2Cl^{-} \implies \) dwa wolne atom chloru, czyli stereochemia reakcji kompleksu z azotanem srebra wynosi 1 : 2
Motyw ten był przepięknie wykorzystany na Olimpiadzie tutaj :56 edycja, II etap, Zadanie 2
Chcesz zająć się Olimpiadą na poważnie?
Skontaktuj się ze mną, a ja z chęcią doradzę Ci w przygotowaniach do OlChemu!
Darmowa konsultacja
Udostępnij artykuł na
Dodane komentarze (2)
Dominik Zubel
22 grudnia 2019 at 11:58
Jest mały błąd w reakcji 10 ????
Odpowiedz
Patryk Wiśniewski
22 grudnia 2019 at 12:18
Faktycznie, dziękuję!
Zostaw komentarz
Spis treści
Kontakt
Chciałbym zapytać o
współpracę indywidualną
Przejdź do formularza
- +48 790 205 402
- chemicznaolimpiada@gmail.com
Potrzebuję szybkiego kontaktu
“Marzenia się nie spełniają, marzenia się spełnia”
Jakub B. Bączek
Darmowa konsultacja